به نقل از «دانا»

ماه رمضان، ماه ارزانی بود نه گرانی!

تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۷۰۲۶۴۸

زمان‌هایی که آسمان ابری بود مردم به مجتهد شهر و روستا اعتماد کرده و ماه رمضان را آغاز می‌کردند.مناجاتنامه‌خوانی یکی از مناسک مهم ماه رمضان بود، در قدیم به این مراسم ریزه‌خوانی می‌گفتند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در همه ادیان توحیدی، روزه‌داری یکی از مناسکی است که از طریق آن، مومنان تلاش می‌کنند با تزکیه نفس خود به خداوند نزدیک‌ شوند، به گفته محمد رضا حسن‌بیگی کارشناس فرهنگ عامه، در ایران باستان و دوره هخامنشیان گروه جاویدان در روزهایی از سال روزه می‌گرفتند تا برای روزهای سخت که غذا و آب به سختی یافت می‌شود،.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دوام بیاورند.از زمانی که ایرانیان مسلمان شدند، ماه رمضان به یکی از مناسک مهم آنها تبدیل شد و برای آن آداب خاصی در نظر گرفتند.با حسن‌بیگی هم‌صحبت شدیم تا برایمان از آداب ایرانیان در ماه رمضان بگوید

قدیم‌ترها که وسایل ارتباط جمعی به اندازه امروز وسیع و گسترده نبود، روزهای ماه رمضان چگونه سپری می‌شد؟

ماه رمضان، ماه بهار دلهاست.ایرانیان همیشه تلاش کرده‌اند که این ماه را به بهترین شکل برگزار کنند.مراسم این ماه به دو بخش تقسیم می‌شود؛ یکی استقبال از ماه رمضان و دیگری اتفاقاتی که در طول ماه رمضان رخ می‌دهد.در گذشته‌ استقبال از ماه رمضان تقریبا از نیمه ماه شعبان شروع می‌شد.گروهی از جوانان با حمایت معتمدین محل، نظافت و غبارروبی مساجد محله را شروع می‌کردند که این کار تا به امروز ادامه یافته است.زنان هم آذوقه ماه رمضان را تدارک می‌دیدند.رسم بر این بود که چند خانم ( همسایه یا فامیل) پول‌هایشان را روی هم گذاشته و یکجا خرید می‌کردند.این روش باعث می‌شد اجناس را ارزان‌تر و بیشتر بخرند.از خریدها، سهمی را برای مستمندان محله در نظر می‌گرفتند و اول ماه رمضان به آنها می‌دادند تا در این ماه کسی در تنگنا و سختی نباشد.

یعنی قبل از شروع ماه رمضان به فکر نیازمندان بودند؟

بله ! در قدیم فطریه ماه رمضان که آخر این ماه به نیازمندان داده می‌شود، در اول ماه به آنها داده می‌شد تا تنگدستی و فقر باعث نشود آنها روزه نگیرند.استهلال ماه هم به این شکل بود که معتمدان محله به روی پشت بام رفته و هلال ماه را می‌دیدند و آغاز ماه رمضان را با دهل به مردم اطلاع می‌دادند.

بدون تلسکوپ و اصطلاحا با چشم غیر مسلح ماه را می‌دیدند در این شرایط امکان خطا بود؟

در آن زمان آسمان کاملا تمیز و پاک بود و ستاره‌ها و ماه به راحتی دیده می‌شد.مثل الان نبود که دود و غبار اجازه ندهد، حتی یک ستاره در آسمان دیده شود.زمان‌هایی که آسمان ابری بود مردم به مجتهد شهر و روستا اعتماد کرده و ماه رمضان را آغاز می‌کردند.مناجاتنامه‌خوانی یکی از مناسک مهم ماه رمضان بود، در قدیم به این مراسم ریزه‌خوانی می‌گفتند. گروهی از مردم قبل از آغاز سحر به روی پشت بام‌ها می‌رفتند و مناجات‌ را زمزمه می‌کردند و به مرور صدایشان بلندتر می‌شد و گاهی هنگام سحر، صدای مناجات از ده ، پانزده خانه بلند می‌شد و مردم محله بیدار می‌شدند. دکان‌ها در سحر باز بود که اگر کسی به چیزی احتیاج داشت، معطل نماند.حمام‌ها نیز تا سحر باز بود.یادم هست در قدیم محله‌ها و کوچه‌ها در زمان سحر زنده بود و مردم در رفت و آمد بودند و بچه‌ها در کوچه بازی می‌کردند.سنت زیبای دیگری هم بود که کیسه مراد نام داشت.دختران جوان خانواده کیف پول پارچه‌ای را در مسجد می‌دوختند و در آخر ماه رمضان از یک آدم معتمد و مومن مثل روحانی محل یا بزرگ فامیل، پولی می‌گرفتند و داخل آن کیف گذاشته آن را به پدر خود می دادند با این نیت که جیب پدر خانواده همیشه پر از پول باشد.نکته خیلی مهمی که در قدیم باب بود و الان کاملا برعکس آن عمل می‌شود، این بود که کسبه در ماه رمضان، قیمت‌ها را پایین می‌آوردند که کسی به خاطر گرانی، از روزه‌ گرفتن محروم نشود.دکان‌دارها معمولا نزدیک افطار جلوی مغازه خود خوردنی‌هایی مانند خرما، نقل، شیرینی و ... می‌گذاشتند که اگر فردی زمان افطار به خانه نرسیده بتواند روزه خود را باز کند تا به خانه برسد.نذوراتی مانند نان نذری و غذای نذری هم بود که امروزه هم هنوز این کارها انجام می‌شود.در روز عید فطر کسانی که وسع‌شان نمی‌رسید برای همه اعضای خانه فطریه بدهند،‌زکات یک نفر را دست به دست می‌کردند، البته این رسم هنوز هم بین خانواده‌های کم‌ درآمد رایج است.اگر کسی حتی این وسع را نداشت، یک شی از خانه را در گروی فطریه می‌گذاشتند تا زمانی که بتوانند فطریه را پرداخت کنند.

کمک به نیازمندان در ابتدای ماه رمضان و در طول این ماه یکی از رسوم خوبی بوده که این روزها کمرنگ شده ...

چون سبک و جغرافیای زندگی ما تغییر کرده است.سابق مردم یک محله یکدیگر را می‌شناختند و گاهی در یک خانه چند خانواده زندگی می‌کرد.فامیل‌ها معمولا در یک کوچه زندگی می‌کردند.ارتباط بین مردم زیاد بود و اگر کسی نیازمند بود، دیگران به او کمک می‌کردند اما الان ساکنان یک آپارتمان یکدیگر را نمی‌شناسند و نمی‌توانند هم کمک کنند.معتقدم غذای نذری و نان نذری یکی از کارهای پسندیده است که با زنده نگه داشتن آن می‌توان به نیازمندان کمک کرد.البته مساجد هم می‌توانند نقش موثری در شناخت نیازمندان محله و کمک به آنها داشته باشند.مجالس قرآن‌خوانی که در مساجد ماه رمضان برگزار می‌شود، بهترین زمان و مکانی است که کمک به نیازمندان برنامه‌ریزی شود.قدیم‌ترها، متمولان محله‌ها در ماه رمضان در مساجد افطاری می‌دادند، این کار باعث می‌شد که نیازمندان بعد از نماز خواندن افطاری هم بخورند.این کار هنوز در برخی از شهرستان‌ها و محلات قدیمی تهران رایج است که به نظرم باید فرهنگ آن فراگیر شده و در همه محلات این کار ارزشمند اجرا شود.

*روزنامه جام جم

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۷۰۲۶۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بلایی که سر امامزاده ابراهیم(ع) افتاد ؛ هر خانه کمتر از ۱۰ دقیقه دچار حریق شد

به گزارش پارس نیوز ، به گفته فرماندار شفت؛ تاکنون 5 مورد آتش‌سوزی در منطقه در سال‌های ۱۳۷۵، ۱۳۷۸، ۱۳۹۲، ۱۳۹۶ و ۱۴۰۳ صورت گرفته ولی اینبار با وجود شرایط خاص منطقه و داشتن یک ماشین آتش‌نشانی ۲۵۰۰ لیتری و ایستگاه پمپاژ آب آتش‌نشانی، شهرک در آتش سوخت.

 

مهدی نقدی اظهار کرد: آتش سوزی اینبار بسیار متفاوت بود و شدت زیادی داشت؛ تا جایی که نزدیک شدن به صحنه و اطفای حریق غیر ممکن بود.

وی با بیان اینکه پروژه گازرسانی به روستای امامزاده ابراهیم در دست اقدام است و به محوطه حرم رسیده است، ادامه داد: مردم از کپسول گاز استفاده می‌کنند و در این حادثه آتش‌سوزی با خطرهای ناشی از انفجار مواجه بودیم که کار را برای مردم و آتش‌نشانان و امدادگران سخت می‌کرد.

نقدی با بیان اینکه آتش‌نشانان از شفت و احمدسرگوراب و نصیرمحله و شهرک صنعتی شفت و رشت و فومن برای کمک آمدند، گفت: سازه‌ها چوبی بودند و سرعت آتش را افزایش دادند، البته یک دیوار به طرف حرم امامزاده و یک ساختمان بتنی از گسترش آتش تا رسیدن آتش‌نشانان جلوگیری کرد، اگر آنها نبودند، بازار کامل می‌سوخت.

وی با اشاره به مصوبه شورای تامین شهرستان شفت درباره عدم الزام احداث سازه‌های چوبی، تاکید کرد: چون این روستا به شهرک چوبی معروف است، فقط نمای ساختمان‌ها می‌تواند طرح چوب باشد.

فرماندار شفت با قدردانی از جمعیت هلال احمر برای اسکان خانوارهای خسارت‌دیده، بیان کرد: اداره‌های آب و برق و بنیاد مسکن و صمت پای کارند. اکنون نیازمند برقراری روشنایی معابر و آواربرداری و کمک‌های بلاعوض هستیم.

خلیل بهروزی فر نماینده مردم نیز درباره ابعاد آتش‌سوزی امامزاده ابراهیم شهرستان شفت اظهار کرد: آتش‌سوزی محله امام‌زاده ابراهیم شامگاه چهارشنبه اتفاق افتاده و شروع آن هم از یک نانوایی در شهرک امام‌زاده ابراهیم بوده است و متأسفانه به دلیل وزش باد حریق به ساختمان‌های دو طرف نانوایی سرایت کرده و به جهت اینکه بافت این محله غالباً سنتی و خانه‌ها و ساختمان‌ها به طبقات از چوب ساخته شده و این چوب‌ها خشک بوده؛ آتش‌سوزی به سرعت گسترش پیدا کرده و شاید هر خانه کمتر از ۱۰ دقیقه دچار حریق شده و در آتش سوخته است.

وی با اشاره به اینکه محله امام‌زاده ابراهیم شفت بافت تجاری و مسکونی دارد، افزود: معمولاً طبقه هم کف خانه‌ها، مغازه و فروشگاه بوده و طبقات بالای آن مسکونی و محل سکونت خود اهالی بوده یا به عنوان مهمان‌پذیر برای پذیرش زائر و مسافر استفاده می‌شده است که به علت سرعت حریق و وسعت دامنه آتش‌سوزی، مردم فقط توانسته‌اند جان خود و خانواده و فرزندانشان را نجات دهند؛ از این جهت خوشبختانه تلفات جانی نداشتیم اما از آنجا که مردم فرصت خارج کردن هیچ چیزی از خانه‌ها و فروشگاه‌های خود پیدا نکردند، خسارات بسیار سنگینی بر مردم وارد شده است.

بهروزی فر در مجلس با اشاره به خسارت کامل آتش‌سوزی به منازل و اسباب و وسایل زندگی مردم و هم اجناس فروشگاه‌های آنان اضافه کرد: تقریباً می‌توان گفت به هر خانه و خانواده حداقل ۱۰ میلیارد تومان خسارت وارد شده است. درآمد مردم این محله به واسطه همین کسب و کاری بود که آنجا و از طریق رفت و آمدهای مسافران، گردشگران، زائران و …داشتند و متأسفانه الان منبع درآمد دیگری ندارند.

نماینده مردم فومن و شفت در مجلس در ادامه از تشکیل ستاد بحران در شهرستان شفت خبر داد و گفت: در جریان این جلسه تصمیماتی گرفته شده اما با استاندار گیلان در تماس هستیم تا حتماً امروز به اتفاق وی و مدیران کل مربوطه استان بازدیدی از محل آتش‌سوزی داشته باشیم تا تصمیم دقیق‌تر و جدی‌تری اتخاذ شود.

بهروزی‌فر ضمن تأکید بر لزوم توجه دستگاه‌های دولتی به مردم آسیب دیده، تصریح کرد: بزرگ‌ترین و شاید تنها کمک دولت این است که باید تسهیلاتی به مردم ارائه دهد تا حداقل بخشی از مشکلات آنان را حل کند اگر این تسهیلات داده نشود یا دیر اقدام شود، مردم آسیب شدیدتری می‌بینند، زیرا الان در شرایطی هستند که دیگر هیچ توان مالی ندارند که خودشان مجدد شروع به ساختن زندگی‌شان کنند. عملاً تمام زندگی شصت یا هفتاد ساله‌شان در چند دقیقه سوخته و الان حتی جای زندگی ندارند؛ بنابراین هر اقدامی هم که قرار است انجام شود، باید خیلی سریع شروع شود.

نماینده مردم فومن و شفت در مجلس با اشاره به اینکه این چندمین بار است که آتش‌سوزی در شهرک امام‌زاده ابراهیم شهرستان شفت اتفاق می‌افتد، تأکید کرد: تجربه نشان داده که در آنجا ماشین آتش‌نشانی برای اطفا حریق و مانور مناسب نیست، یعنی هر چند تا ماشین آتش‌نشانی هم داشته باشیم، امکان خاموش کردن این آتش نیست. چنان که در آتش سوزی در عرض چند دقیقه دو طرف محل با آتش بسته شد و عملاً آتش‌نشانی نمی‌توانست خود را به آتش برساند و به دلیل وزش باد سرعت پیشروی حریق بسیار بالا بود.

بهروزی‌فر در پایان تأکید کرد: تنها راه نجات محله امام‌زاده ابراهیم شفت از تکرار این آتش‌سوزی این است که شیرهای آتش‌نشانی در کل محله به صورت شبکه‌ای ایجاد شود تا در چنین مواردی بلافاصله بتوان از آن در نقطه ابتدایی آتش‌سوزی استفاده و آتش را خاموش کنند تا به جای دیگری سرایت نکند.